بررسی اوبونتو 16.04

در سال ۲۰۰۴ سیستم‌عاملی با ایده‌ای زیبا به دنیا معرفی شد، در زبان محلی آفریقای جنوبی اوبونتو به معنای غمخواری و انسانیت است، با این نام و نمادی از سه انسان با رنگ‌های مختلف که دست‌های یکدیگر را گرفته‌اند از همان ابتدا اوبونتو سر و صدای زیادی به پا کرد.

هر نسخه از این سیستم‌عامل با نام حیوانی واقعی یا اساطیری منتشر می‌شود؛ آخرین نسخه‌ی پایدار در زمان نگارش این متن Xenial Xerus یا به فارسی موش‌خرمای مهمان نواز لقب گرفته است. هر سه نسخه در میان از اوبونتو با پشتیبانی بلند مدت معرفی می‌شود؛ 16,04 آخرین نسخه‌ی LTS اوبونتو است که پس از یک سال و نیم منتشر شده و تا سال ۲۰۲۱ پشتیبانی خواهد شد.

گنو/لینوکس

با ورود به دنیای نرم افزارهای آزاد باید پیش‌فرض های قبلی خود را از دنیای کامپیوتر با سیستم عامل و نرم افزارهای تجاری فراموش کنید. اکثر توزیع‌های گنو/لینوکس بر پایه‌ی لایسنس GPL توسعه یافته و جزئی از خانواده‌ی نرم افزارهای آزاد محسوب می‌شوند. این آزادی نه تنها به معنای مجانی بودن آن‌ها بلکه به این معناست که توسعه دهنده نباید و نمی‌تواند خواسته‌های خود را به کاربران تحمیل کند، پس به زبان دیگر کاربر می‌تواند سیستم عاملی آنگونه که دوست دارد داشته باشد. اما کاربر نهایی تا چه حد باید به شخصی سازی سیستم عامل بپردازد و آیا همه‌ی کاربران می‌خواهند چنین کاری انجام دهند. در اینجا پای سطوح مختلف کاربر به میان می‌آید. بسیار شنیده‌‌ایم که گنو/لینوکس برای حرفه‌ای‌ها است، در واقع گنو/لینوکس بهشت حرفه‌ای‌ها است؛ حرفه‌ای‌ترها با استفاده از هسته‌ی لینوکس و محموعه نرم افزارهای GNU نسخه‌های اختصاصی از سیستم عامل گنو/لینوکس را توسعه می‌دهند و برای استفاده‌های اختصاصی یا عمومی از آن استفاده می‌کنند.

ممکن است گروهی از هم‌دانشگاهی‌ها، شرکتی خاص یا گروهی دولتی ویرایش اختصاصی از سیستم‌عامل را نیاز داشته باشد، همانگونه که چندین ویرایش از گنو/لینوکس‌های ایرانی نیز منتشر شده است. پس اگر شما علم آن را داشته باشید و جزو حرفه‌ای‌ترها به حساب بیایید می‌توانید سیستم عاملی مخصوص به خود را بر این پایه توسعه دهید. اما در سطح بعد کاربران نیمه حرفه‌ای قرار دارند، افرادی که دانش نسبتاً مناسبی از دنیای نرم افزار دارند و با زیرساخت‌های سیستم عامل آشنایی دارند از نسخه‌هایی بدون رابط کاربری پیش فرض مانند آرش استفاده می‌کنند و به میل خود قسمت‌های مورد نیاز را بر روی آن می‌چینند تا سیستم‌عاملی مطابق بر نیازهای خود داشته باشند. اما در درجه‌ی سوم عموم کاربران هستند. در این دسته از حرفه‌ای‌ترها تا کاربران آماتور قرار دارند، آن‌ها علاقه، علم و یا زمان و حوصله‌ی دستکاری زیاد و چیدن قسمت‌های مختلف و برطرف کردن نقص‌ها و یا وابستگی‌های پیچیده را ندارند و هدف اوبونتو این دسته از کاربران است.

در واقع رمز موفقیت اوبونتو همین است که توانسته در کنار میز کار کارا و اختصاصی خود باقی نرم‌افزارها و وابستگی‌های میان آن‌ها را به بهترین شکل در کنار یکدیگر قرار دهد تا تجربه‌ی خوبی را برای کاربر نهایی فراهم کند، آن چیزی که تجربه نشان داده در نهایت بهترین حرفه‌ای‌ها هم نتوانسته‌اند به آن برسند. علاوه بر آن اوبونتو در حد امکان چیزی را به کاربر تحمیل نمی‌کند، با هر سطح سواد کامپیوتری می‌توانید شخصی سازی های مورد نظر خود را بر روی آن اعمال کنید، میز کار مورد علاقه‌ی خود را نصب کنید، نرم افزارهای پیش فرض را تغییر دهید و آنگونه که دوست دارید سیستم‌عامل خود را پیکربندی کنید، چیزی که در هیچ سیستم عامل تجاریی وجود ندارد.

نصب و راه اندازی

برای نصب اوبونتو کافی است فایل iso. آخرین نسخه از این سیستم عامل را از وب‌سایت آن دریافت کرده بر روی DVD رایت کرده یا به وسیله‌ی یکی از چندین نرم افزار موجود فلش دیسک قابل بوت آن را ساخته و کامپیوتر خود را با آن بوت کنید. یکی از قابلیت‌های فوق العاده کاربردی این سیستم عامل امکان استفاده بدون نصب است، پس فقط با قراردادن دیسک و بدون اینکه تغییری در هارد دیسک شما روی دهد می‌توانید اوبونتو را امتحان کنید، اگر سیستم عامل پیشین شما دچار اشکال شده می‌توانید به فایل‌های درون هارد درایو خود دسترسی پیدا کنید، هارد خود را پارتیشن بندی کنید یا به اینترنت گردی بپردازید و یا هرکار دیگری که دوست داشته باشید. اما تجربه‌ی اصلی با نصب اوبونتو شروع می‌شود؛ اوبونتو سیستم عاملی سبک و کم حجم است، برای کاربری عادی یک پارتیشن ۲۰ گیگابایتی با فرمت ext4 و پارتیشن ۵ گیگابایتی با فرمت swap برای کمک به رم که از قبل آماده کرده بودیم کافی است. نصب اوبونتو با چند بار کلیک بر روی next و دادن مشخصات شخصی کامل می‌شود؛ پس از ریستارت کامپیوتر اگر از قبل ویندوز یا مک بر روی سیستم نصب باشد از میان آن‌ها اوبونتو را انتخاب کرده و وارد میز کار متفاوت این سیستم‌عامل خواهید شد.

Xenial Xerus از کرنل 4.4 لینوکس استفاده می‌کند، این کرنل پیشرفته اکثر سخت‌افزارها را به خوبی می‌شناسد و بدون نیاز به هیچ درایور اضافی کار می‌کند، در اوبونتو احتیاج به نصب سنتی درایورها نیست، همه چیز از ابتدا به خوبی کار می‌کند مگر آنکه سخت‌افزاری داشته باشید که درایور آن به صورت متن باز منتشر نشده باشد و یا با مهندسی معکوس درایور کارایی برای آن‌ها ساخته نشده باشد مانند درایورهای کارت‌های گرافیکی nvidia و ATI که برای راه اندازی آن‌ها می‌بایست از طریق additional drivers اقدام کرده و درایور غیر آزاد را انتخاب کنید.

اوبونتو نیز مانند دیگر سیستم عامل‌های گنو/لینوکس کاملاً وابسته به اینترنت است. پس از نصب هر سیستم عاملی اولین کاری که باید انجام شود به‌روزرسانی آن است. آپدیت در اوبونتو از چند طریق می‌تواند انجام شود، اولین راه راهکار گرافیکی اوبونتو یعنی به روزرسانی توسط استور است. کافی است نرم افزار store را اجرا کرده و سیستم عامل را آپدیت کنید، اما راه دیگر که به نظر ما راه زیباتری است استفاده از دستورات خط فرمان است. بسیاری از کاربران سیستم عامل‌های دیگر با دستورات خط فرمان ناآشنا هستند و شاید از استفاده از آن می‌ترسند. در واقع اگر نخواهید از ترمینال استفاده کنید مجبور به استفاده از آن نخواهید شد اما اگر بخواهید لذت زیادی را از این کار خواهید برد، پس دستوراتی که در ادامه خواهید دید فقط برای آن‌ها است که دوست دارند این کار را تجربه کنند.

ترمینال دستورات زیادی دارد اما فقط برخی از آن‌ها کاربرد زیادی دارند مانند همین دستورات مربوط به نصب و به به‌روزرسانی. برای به روز رسانی لازم است ابتدا لیست نرم افزارهای موجود در سرورهای ایران اوبونتو را به روز رسانی کنید.

Sudo apt-get update

این دستور از سه بخش تشکیل شده، ابتدا دستور sudo به معنی اجازه‌ی دسترسی به ریشه‌ی سیستم عامل است، لینوکس برای حفظ امنیت در حالت عادی امکان دسترسی به فایل‌های سیستمی را به نرم افزارها نمی‌دهد و تغییر در لیست منابع نرم افزاری احتیاج به دسترسی root دارد.

دستور دوم نام سرویسی است که می‌خواهیم وظیفه‌ای را به آن محول کنیم. Apt-get سرویسی است که نرم افزارها را گرفته و نصب می‌کند

و دستور سوم یعنی update که نیازی به توضیح ندارد.

پس از فشار دکمه‌ی اینتر می‌توانید مراحل انجام کار را به تفصیل ببینید، پس از به روز رسانی لیست نرم افزارها دستور به‌روزرسانی سیستم را صادر می‌کنیم، برای این کار کافی است در ترمینال وارد کنیم.

Sudo apt-get dist-upgrade

با این دستور کلیه‌ی منابع سیستم‌عامل منجمله کرنل و نرم افزارها کاملاً به‌روزرسانی را دریافت خواهند کرد.

همانگونه که مشاهده می‌کنید دستورات ساختار ساده‌ای دارند و به همین ترتیب می‌توانید نرم افزارهای مورد نیازتان را نیز نصب کنید به عنوان مثال برای نصب مرورگر کرومیوم و ادیتور تصویر gimp کافی است دستور زیر را وارد کنیم.

sudo apt-get install chromium-browser gimp

بسیاری از نرم افزارها احتیاج به وابستگی‌هایی دارند به عنوان مثال نرم افزارهایی که به زبان جاوا نوشته شده اند، apt-get تمام این وابستگی‌ها را شناسایی می‌کند و به صورت اتوماتیک آن‌ها را دریافت می‌کند پس نگرانی از این خاطر نداشته باشید.

رابط کاربری

اگر در هنگام نصب کشورمان ایران را انتخاب کرده باشید متوجه می‌شوید که به صورت خودکار زبان فارسی به کیبوردها اضافه شده و تقویم سیستم با زبان فارسی به نمایش درآمده است؛ خوشبختانه کنونیکال کاربران ایرانی را تحریم نکرده و حتی چند سرور مخازن نرم افزاری اوبونتو در خاک کشور قرار دارند که سرعت بالایی را به کاربران داخلی ارائه می‌دهند. میز کار اوبونتو unity نام دارد، با فشار دادن دکمه‌ی ویندوز از کیبورد یا انتخاب بالاترین گزینه بر روی داک سمت چپ بک‌گراند مات شده و صفحه‌ای ظاهر می‌شود که بر روی آن می‌توانید هر آنچه را که می‌خواهید جستجو کنید. در سمت راست این صفحه لیست فایل‌ها و مکان‌هایی که جستجو می‌شوند قابل مشاهده است و می‌توانید نتایج جستجو را شخصی سازی کنید تا هر چیزی را نمایش ندهد.

در زیر این صفحه ۶ آیکون به چشم می‌خورد شامل نرم افزارها، فایل‌های مالتی مدیا و اسناد متنی، از این صفحه هر نرم افزاری که بخواهید دم دست تر باشد را می‌توانید گرفته کشیده و بر روی داک قرار دهید. همچنین می‌توانید داک را به فضای زیرین میزکار منتقل کنید یا چینش منوها را تغییر دهید که پیش از این در زومیت از این امکانات صحبت کرده بودیم. با اولین استفاده از اوبونتو متوجه سرعت بالا و گرافیک زیبای محیط کاربری آن خواهید شد، این تجربه زمانی که آن را شخصی سازی کنید زیباتر خواهد شد. اگر به وب‌سایت هایی که به صورت تخصصی به استفاده کنندگان از اوبونتو و سیستم عامل‌های انشعاب گرفته از آن خدمات می‌دهند مانند noobslab سری بزنید آیکون‌ها و تم‌های مختلفی را خواهید دید که روش نصب و فعال‌سازی آن‌ها نیز در آنجا توضیح داده شده است. آنچه در تصاویر می‌بینید پس از نصب و فعال کردن یکی از این تم‌ها است.

همانطور که گفتیم در گنو/لینوکس اگر قابلیتی را نیاز داشته باشید می‌توانید آن را به سیستم عامل اضافه کنید، برای تکراری نشدن تصویر بکگراند ما نرم افزار wallch را نصب کردیم. به وسیله‌ی این نرم افزار می‌توان تصویر بک‌گراند را به صورت اتوماتیک تغییر داد، از میان wallpaper های زنده که تاریخ و ساعت را نمایش می‌دهند یکی را انتخاب کرد و یا تصویری از یک وب‌سایت، تصویر روز، موقعیت زنده‌ی زمین و… را نمایش داد.

اوبونتو استفاده‌ی بسیار بهینه‌ای از مانیتور می‌کند. وقتی پنجره‌ای را به حالت maximize در می‌آورید منوها و کلیدهای maximize ، minimize و close در سمت چپ قرار می‌گیرد و ساعت و اطلاعات مربوط به سیستم در سمت راست، به این ترتیب بجز نواز نازک بالای مانیتور بقیه‌ی فضا به اپلیکیشن maximize شده اختصاص داده می‌شود. همچنین نوار داک در کنار مانیتور قرار گرفته که به علت استفاده از مانیتورهای wide دید بهتری را در اختیار کاربر قرار می‌دهد، البته می‌توانید این نوار را به پایین صفحه انتقال دهید یا آن را مخفی کرده و از داک سبک و زیبایی مانند plank استفاده کنید تا فضایی شبیه به سیستم عامل اپل را تجربه کنید. همچنین در اوبونتو می‌توانید چندین دسکتاپ فعال داشته باشید و اپلیکیشن‌ها را در فضایی نامحدود حرکت دهید، اگرچه انتقال اپلیکیشن‌ها میان دسکتاپ‌ها به سادگی و راه دستی میز کار elementary os نیست.

همانطور که گفتیم اگر از رنگ، فونت و آیکون‌های پیش فرض راضی نباشید می‌توانید با فعال کردن یکی از تم‌ها آن‌ها را تغییر دهید. در اوبونتو نیز مانند ویندوز پنجره‌ها به کناره‌های میزکار می‌چسبند و به این ترتیب مدیریت فضا ساده شده است.

نرم افزارها

اوبونتو با لیست نسبتاً کاملی از نرم افزارهای کاربردی توزیع می‌شود، بدون نصب نرم افزاری اضافی می‌توانید به موسیقی گوش کنید، فیلم ببینید. اسناد متنی یا فایل‌های word و excel را ببینید و ویرایش کنید، PDF بخوانید یا به وب‌گردی بپردازید. LibreOffice 5 که همراه با اوبونتو ارائه شده است بهترین جایگزین مجموعه‌ی Office مایکروسافت است و اسنادی که به وسیله‌ی آن تولید می‌شوند با Office مایکروسافت همخوانی خوبی دارند، فقط کافی است فونت‌های استاندارد فارسی را با این روش به صورت اتوماتیک بر روی اوبونتوی خود نصب کرده و غلط‌گیر استاندارد فارسی را فعال کنید.

پخش کننده‌ی موزیک و ویدئوی پیش فرض اوبونتو هر دو از بهترین نرم افزارها به حساب می‌آیند، حتی می‌توانید آیپد یا آیفون خود را به کامپیوتر وصل کنید و آرشیو موزیک آن‌ها را در اوبونتو مشاهده کرده و از کامپیوترتان بشنوید. پشتیبانی از کدک‌های چند رسانه‌ای به دلیل لایسنس غیر آزاد آن‌ها به صورت پیش فرض در اوبونتو قرار داده نشده است اما سیستم عامل در این مورد بسیار هوشمند عمل می‌کند، به عنوان مثال اگر شما بخواهید ویدئویی با فرمت HEVC یا h265 مشاهده کنید کافی است بر روی آن ویدئو دوبار کلیک کنید، اوبونتو به شما می‌گوید که برای پخش این ویدئو احتیاج به چه کدکی دارد، شما فقط نصب را تایید می‌کنید و پس از آن ویدئو به نمایش در می‌آید.

کنونیکال در 16,04 فروشگاه نرم افزاری اوبونتو را تغییر داده و از store زیبا و شکیل‌تر گنوم استفاده می‌کند تنها نکته‌ی منفی این است که متاسفانه این فروشگاه هنوز لیست پلاگین‌ها را پیشنهاد نمی‌دهد. اکثر نرم افزارهای مورد نیاز در این فروشگاه وجود دارد، گفته می‌شود که فقط لیست نرم افزارهای موجود در مخازن اوبونتو ۷۰ مگابایت می‌شود اما اگر نرم افزاری خواستید که در این فروشگاه موجود نبود از دو طریق می‌توانید نسبت به نصب آن اقدام کنید، نخست اینکه فایل deb. آن را دانلود کرده و با دوبار کلیک بر روی آن همانند فایل‌های exe. در ویندوز عملیات نصب انجام می‌شود. دوم اینکه مخزن حاوی آن نرم افزار را به لیست مخازن اوبونتو اضافه کنید، با این کار وابستگی‌ها نیز نصب شده و به‌روزرسانی آن نرم افزار همراه دیگر قسمت‌های سیستم عامل انجام می‌شود.

در کل می‌توان گفت اکثر نرم افزارهایی که یک کاربر عادی نیاز دارد یا خود آن و یا مشابهش برای اوبونتو موجود است، حتی بعضی از نرم افزارها اختصاص به GNU/Linux دارند، اما خیلی از افراد احتیاج به نرم افزارهای خاص دارند و اینجاست که کفه‌ی ترازو به نفع ویندوز سنگینی می‌کند. با وجود اینکه بسیاری از شرکت‌های بزرگ نرم افزاری مانند Ansys نسخه‌ی مبتنی بر لینوکس نرم افزارهایشان را مخصوصاً برای شرکت‌های بزرگ صنعتی ارائه کرده‌اند اما هنوز هم نرم افزارهای قدرتمند زیادی مختص به ویندوز وجود دارند، به عنوان مثال مجموعه نرم افزارهای Autodesk و یا Adobe که نرم افزاری برای لینوکس توسعه نداده است و البته اکثر بازی‌ها. درست است که با روش‌هایی می‌توان نرم افزارهای ویندوزی را در اوبونتو اجرا کرد اما آن‌ها قابل توصیه نیستند. به نظر می‌رسد عمده دلیل این مشکل همانطور که لینوس توروالدز اشاره کرد سخت بودن توسعه‌ی نرم افزار برای گنو/لینوکس نسبت به باقی سیستم عامل‌ها به دلیل تنوع زیاد توزیع‌ها و تفاوت‌های میان این توزیع‌ها است. برای حل این مشکل کنونیکال فرمت پکیج نرم افزاری snap را معرفی کرده است. اگرچه snap هنوز در ابتدای راه است و مسیر طولانی تا رسیدن به بلوغ در پیش رو دارد اما ایده‌ی بسیار خوبی را مطرح کرده است.

در snap نرم افزارها همراه با وابستگی‌هایشان دریافت شده و در محیط سندباکس اجرا می‌شوند، همچنین snap فرمتی است که می‌تواند به استانداردی برای تمام توزیع‌ها تبدیل شود بنابراین با همه گیر شدن snap باید انتظار نرم افزارهای بیشتری را برای گنو/لینوکس داشته باشیم.

سرعت و کارایی

در Xenial Xerus همه چیز به خوبی کار می‌کند، اگر از نسخه‌های پیشین اوبونتو استفاده کرده باشید متوجه زحماتی که تا به امروز برای حل مشکلات آن کشیده شده خواهید شد. 16.04 از کرنل 4.4 لینوکس استفاده می‌کند. هزاران نفر از خبره‌ترین متخصصان نرم و سخت افزار در سراسر دنیا وظیفه‌ی حل مشکلات و اضافه کردن سخت‌افزارهای جدید به کرنل لینوکس را بر عهده دارند که در راس این گروه لینوس توروالدز خالق لینوکس قرار گرفته است. آنچه که ما تجربه کردیم اوبونتو بدون نیاز به هیچ درایور یا عملیات خاصی سخت افزار را شناسایی کرد، کلیدهایی که عملیاتی خاص را انجام می‌دهند مانند کم و زیاد کردن نور نمایشگر یا صدا به خوبی کار می‌کنند، تاچ پد به خوبی کار می‌کند و عملیات چند لمسی را بسیار روان و شبیه به آنچه در مک تجربه کرده‌ایم انجام می‌دهد همچنین که موس بیسیم لمسی به خوبی با سیستم یکپارچه شده است، تلفن همراه به خوبی شناخته می‌شود، پارتیشن‌های SSD بدون نیاز به نصب درایورهای اینتل به خوبی کار می‌کنند و با هر فرمتی عملیات خواندن و نوشتن بر روی آن‌ها انجام می‌شود، با نصب NTFS tool می‌توانید پارتیشن‌ها را در هنگام بوت شدن سیستم مونت کنید، در واقع در اوبونتو درگیر دردسرهایی مربوط به نصب درایور و نشناختن سخت افزار نشدیم.

همچنین اوبونتو استفاده‌ی بهینه‌ای از منابع سیستمی دارد، در مقایسه با ویندوز و مک ۶۴ بیتی با ۴ گیگابایت رم، با باز کردن تب‌های متعدد در مرورگر کروم و فایرفاکس سنگینی و تغییر سرعت خاصی در سیستم عامل مشاهده نمی‌شود، به دلیل همین سبکی و استفاده‌ی بهینه از منابع سرعت سیستم‌عامل به طور محسوسی بالاست، انیمیشن‌ها به سرعت اجرا شده و سیستم برای کارهای سنگین پایداری بالایی دارد.

تیم‌های توسعه دهنده‌ی نرم افزارهای GNU بسیار فعالند، با وجود اینکه اوبونتو به سرعت مخازن خود را به روز رسانی نمی‌کند اما توصیه می‌کنیم حداقل هر ماه نسبت به به روز رسانی کل سیستم عامل اقدام کنید. همچنین اگر از لپ‌تاپ استفاده می‌کنید با نصب tlp مصرف باتری به شدت کنترل می‌شود و باتری زمان بیشتری را دوام خواهد داشت.

باگ‌ها

همانند هر نرم افزاری سیستم عامل اوبونتو نیز بدون اشکال نیست، بعضی از این مشکلات از پایه نشات گرفته است و برخی از ویژگی‌های جدید اضافه شده به آن می‌آیند. اولین باگ که مشکلی شناخته شده برای تمام توزیع‌های گنو/لینوکس است و مخصوصاً ما نویسنده‌ها مدت‌ها است منتظر حل آن هستیم مشکل غیر فعال شدن Numlock در هنگام تعویض زبان کیبرد است. اشکال دیگر مربوط به صفحه کلید غیر فعال بودن کلیدهای کنترلی Ctrl+Q برای بستن نرم افزارها به صورت پیش‌فرض است. این مشکل در توزیع Ubuntu Gnome به چشم نمی‌خورد و احتمالا به دلیل استفاده از یونیتی به وجود آمده است. مورد بعد مربوط به store جدید اوبونتو است، به نظر می‌رسد گاهی اوقات وقتی فایل deb. را می‌خواهیم نصب کنیم وابستگی‌های آن شناسایی نمی‌شوند و به همین دلیل نصب به درستی انجام نمی‌شود و باید به سراغ نصب از طریق خط فرمان یا اپلیکیشن‌های دیگر برویم.

جمع بندی

Ubuntu 16.04 Xenial Xerus از بهترین انتخاب‌ها در میان توزیع‌های گنو/لینوکس است، محیط کاربری متفاوت، کارا و زیبایی دارد و به خوبی قطعات سخت افزاری را می شناسد و کاربر را با مشکلات نرم افزاری روبرو نمی‌کند. همچنین بیشترین شخصی سازی‌ها و نرم افزارهای اختصاصی در دنیای گنو/لینوکس‌ها برای اوبونتو منتشر می‌شوند و کاربران مشکلی از این بابت نخواهند داشت. فروشگاه نرم افزاری اوبونتو لیست بلند بالایی دارد بنابراین اگر به دنبال نرم افزاری خاص نباشید اوبونتو شما را نا امید نخواهد کرد. برای افرادی که نمی‌خواهند نرم‌افزارهایشان را هرکدام به طور جداگانه از سایت سازنده دریافت کرده و یا به روز رسانی کنند یا به لحاظ مالی نمی خواهند هزینه‌ی زیادی بابت نرم افزارهایشان بدهند و یا راضی به استفاده از نرم افزارهای کرک شده نیستند اوبونتو انتخابی ایده‌آل به حساب می‌آید، فقط کافی است نرم افزار آزاد مورد نظر را در فروشگاه اوبونتو انتخاب کرده و بر روی گزینه‌ی نصب کلید کنید تا بدون نیاز به هیچ گونه پرداخت و یا ایجاد اکانت آن را بر روی سیستم خود آماده ببینید.

همچنین برای گردش در وب و کارهای روزانه اوبونتو بستری ایمن را تشکیل داده است و مطمئن باشید هیچگاه کامپیوتر شما آلوده به ویروس و یا بدافزار نخواهد شد. اما اگر از جمله افرادی هستید که از کامپیوتر برای بازی و یا استفاده از نرم افزاری خاص که مشابهی در گنو/لینوکس ندارد استفاده می‌کنید، پس نمی‌توانید به اوبونتو به عنوان سیستم عامل اصلی خود نگاه کنید اگرچه همیشه می‌توانید آن را در کنار ویندوز و یا مک داشته باشید. با ارائه‌ی snap و حل اکثر باگ‌ها و مشکلات این سیستم عامل همچنین به روی کار آمدن unity 8 در آینده‌ی نزدیک به نظر می‌رسد اوبونتو به زودی به رقیبی قدرتمندتر برای دیگر سیستم عامل‌ها تبدیل خواهد شد.